Reditus ad Rudimenta Formationis Aeris et Flexionis Freni Pressi

Quaestio: Difficile mihi est intellegere quomodo radius curvaturae (ut demonstravi) in impressione ad electionem instrumenti pertineat. Exempli gratia, difficultates habemus cum quibusdam partibus ex chalybe A36 0.5″ factis. Utimur foraminibus 0.5″ diametro pro his partibus. Radius et 4 unciae. Matrice. Nunc, si regula 20% utar et per 4 uncias multiplicem, cum aperturam matricis 15% augeo (pro chalybe), 0.6 uncias obtineo. Sed quomodo operator scit utrum foramine radii 0.5″ utatur cum impressio radium curvaturae 0.6″ requirit?
A: Unum ex maximis difficultatibus industriae laminarum metallicarum imminenti mentionem fecisti. Haec est falsa opinio quam et ingeniarii et officinae productionis luctantur. Ut hoc corrigamus, a causa principali, duabus methodis formationis, et a differentiis inter eas non intellegendis, initium faciemus.
Ab inventione machinarum flectendarum annis 1920 ad hodiernum diem, opifices partes cum flexibus inferioribus vel rectificatis finxerunt. Quamquam flexura inferior ex usu iam per ultimos 20 ad 30 annos abiit, modi flectendi adhuc cogitationes nostras permeant cum laminas metallicas flectimus.
Instrumenta ad poliendum accurate mercatum ingressa sunt exeunte decennio septimo saeculi vicesimi et paradigma mutaverunt. Itaque inspiciamus quomodo instrumenta accurata a planariis differant, quomodo transitus ad instrumenta accurata industriam mutaverit, et quomodo haec omnia ad quaestionem tuam pertineant.
Decennio vicesimo saeculi vicesimi, ars formandi a plicaturis freni discoidali ad formam V cum foraminibus congruentibus mutata est. Foramen nonaginta graduum cum forma nonaginta graduum adhibebitur. Transitio a plicatura ad formationem magnum progressum fuit pro lamina metallica. Celerior est, partim quia novus frenum laminae electrice actuatur – non amplius opus est manu flectere singulas curvaturas. Praeterea, frenum laminae a fundo flecti potest, quod accuratio auget. Praeter mensuras posteriores, accuratio aucta attribui potest ei quod foramen radium suum in radium curvaturae internum materiae premit. Hoc fit applicando cuspidem instrumenti ad crassitudinem materiae minorem quam crassitudo ipsa. Omnes scimus si radium curvaturae internum constantem consequi possumus, valores rectos pro subtractione curvaturae, tolerantia curvaturae, reductione externa et factore K calculare posse, quocumque genere curvaturae quam facimus.
Saepe partes radios flexionis internos acutissimos habent. Fabricatores, designatores et artifices sciebant partem duraturam esse, quia omnia reconstructa videbantur – et re vera ita erat, saltem comparatione cum hodie.
Omnia bene sunt donec aliquid melius adveniat. Proximus gradus progressus factus est exeunte decennio septimo saeculi vicesimi cum introductione instrumentorum accurate poliendorum, moderatorum numericorum computatralium, et moderaminum hydraulicorum provectorum. Nunc habes plenam potestatem super prelum plicatorium et systemata eius. Sed punctum criticum est instrumentum accurate politum quod omnia mutat. Omnes regulae ad productionem partium qualium mutatae sunt.
Historia formationis plena est saltibus et limitibus. Uno saltu, a radiis flexionis inconsistentibus pro laminis frenis ad radios flexionis uniformes per impressionem, praeparationem et embossionem creatos progressi sumus. (Nota: Redditio non idem est ac fusio; vide archivum columnarum pro pluribus informationibus. Attamen, in hac columna, "flexionem inferiorem" utor ad methodos et reddendi et fusionis significandum.)
Hae methodi magnum pondus requirunt ad partes formandas. Scilicet, multis modis haec mala nuntia sunt pro prelo flexori, instrumento vel parte. Attamen, per fere sexaginta annos frequentissima methodus flectendi metallorum manserunt, donec industria gradum proximum ad aëraformationem fecit.
Quid igitur est formatio aeris (vel flexio aeris)? Quomodo operatur comparata cum flexione inferiori? Hic saltus iterum mutat modum quo radii creantur. Nunc, loco perforandi radium interiorem flexionis, aer format radium interiorem "fluitantem" tamquam percentage aperturae formae vel distantiae inter brachia formae (vide Figuram 1).
Figura 1. In flexura aërea, radius interior flexurae latitudine formae, non apice perforatoris, determinatur. Radius intra latitudinem formae "fluitat". Praeterea, profunditas penetrationis (non angulus formae) angulum flexurae materiae fabricandae determinat.
Materia nostra referentialis est chalybs carbonicus humilis mixturae cum robore tensile 60,000 psi et radio aëris formantis circiter 16% foraminis matricis. Percentatio variat secundum genus materiae, fluiditatem, condicionem et alias proprietates. Propter differentias in ipsa lamina metallica, percentationes praedictae numquam perfectae erunt. Attamen satis accuratae sunt.
Aer aluminii mollis radium 13% ad 15% aperturae formae format. Materia calida laminata, marinata et oleata radium formationis aeris 14% ad 16% aperturae formae habet. Chalybs frigida laminatus (nostra fundamentalis tensile resistentia 60,000 psi est) ab aere formatur intra radium 15% ad 17% aperturae formae. Radius formationis aeris chalybis inoxidabilis 304 est 20% ad 22% foraminis formae. Iterum, hae percentationes variationem valorum habent propter differentias in materiis. Ad percentationem alterius materiae determinandam, eius tensile resistentiam cum tensile resistentia 60 KSI materiae nostrae referentialis comparare potes. Exempli gratia, si materia tua tensile resistentiam 120-KSI habet, percentatio inter 31% et 33% esse debet.
Dicamus chalybem nostrum carbonicum habere vim tensilem 60,000 psi, crassitudinem 0.062 unciarum, et quod radius curvaturae internus 0.062 unciarum appellatur. Flectemus illud super foramen V-forme formae 0.472 et formula resultans sic apparebit:
Ergo radius interior curvaturae tuae erit 0.075″, quo uti potes ad calculandas tolerantias flexionis, factores K, retractionem et subtractionem flexionis cum quadam accuratione – exempli gratia, si operator preli flexionis tuae instrumentis rectis utitur et partes circa instrumenta quae operatores adhibent designat.
In exemplo, operator 0.472 uncias utitur. Apertura sigilli. Operator ad officium accessit et dixit, "Houston, problema habemus. Est 0.075." Radius impactus? Videtur quasi vere problema habeamus; quo imus ut unum ex eis adipiscamur? Proximum quod adipisci possumus est 0.078. "vel 0.062 unciae. 0.078 unciae. Radius perforationis nimis magnus est, 0.062 unciae. Radius perforationis nimis parvus est."
Sed haec electio erronea est. Cur? Radius pungi non radium curvaturae interius creat. Memento, non de flexione inferiori loquimur, immo, apex percussoris est factor decisorius. De formatione aeris loquimur. Latitudo matricis radium creat; pungus tantum elementum impellens est. Item nota angulum matricis radium interius curvaturae non afficere. Matrices acutas, V-formatas, vel canaliculatas uti potes; si omnes tres eandem latitudinem matricis habent, eundem radium curvaturae interius habebis.
Radius perforationis exitum afficit, sed non est factor determinans pro radio curvaturae. Nunc, si radium perforationis maiorem quam radius fluitans formes, pars radium maiorem accipiet. Hoc tolerantiam curvaturae, contractionem, factorem K, et deductionem curvaturae mutat. Bene, haec non est optima optio, annon? Intellegis – haec non est optima optio.
Quid si 0.062 uncias utamur? Radio impactus? Hic ictus bonus erit. Cur? Quia, saltem cum instrumentis praeparatis utimur, quam proxime est naturali "fluitante" radio curvaturae interiori. Usus huius foraminis in hac applicatione flexionem constantem et stabilem praebere debet.
Optime, radium perforationis eligere debes qui radium partis fluitantis appropinquet, sed non excedat. Quo minor radius perforationis respectu radii curvaturae fluitantis, eo instabilior et praedicabilior curvatura erit, praesertim si multum flecteris. Foramina quae nimis angusta sunt materiam corrugabunt et curvaturas acutas cum minore constantia et repetibilitate creabunt.
Multi me rogant cur crassitudo materiae tantum momenti sit cum foramen matricis eligitur. Percentationes ad radium aëris formandi praedicendum adhibitae assumunt formam adhibitam habere foramen formae crassitudini materiae aptum. Hoc est, foramen matricis non erit maius aut minus quam optatum.
Quamquam magnitudinem formae vel diminuere vel augere potes, radii tamen deformari solent, multis valoribus functionis flectendi mutatis. Similem effectum videre potes si radium percussionis erroneum adhibes. Ergo, bonum initium est regula generalis ut aperturam formae octuplo crassitudinis materiae eligas.
Optime, artifices ad officinam venient et cum operatore preli plicatoris colloquentur. Fac ut omnes differentiam inter modos fingendi sciant. Invenite quas methodos et quas materias adhibeant. Indicem omnium foraminum et matricum quas habent accipe, et deinde partem secundum hanc informationem designa. Deinde, in documentis, foramina et matrices necessarias ad rectam partis processum scribe. Scilicet, fortasse circumstantias extenuantes habebis cum instrumenta tua modificare debebis, sed haec exceptio potius quam regula esse debet.
Operarii, scio omnes vos esse arrogantes, ipse unus ex eis fui! Sed abiit tempus cum instrumenta tibi gratissima eligere licebat. Attamen, dicere quo instrumento ad designandum partium uti debeas non ex gradu peritiae tuae apparet. Est tantum vita. Nunc ex aere tenui facti sumus et non amplius ignavi. Regulae mutatae sunt.
FABRICATOR est praecipua periodica de formatione et operatione metallorum in America Septentrionali. Periodica nuntios, articulos technicos, et historias casuum publicat quae fabricatoribus permittunt ut opus suum efficacius perficiant. FABRICATOR industriae ab anno 1970 servit.
Plenus accessus digitalis ad FABRICATOR nunc praesto est, tibi facilem aditum ad pretiosas opes industriae praebens.
Plenus accessus digitalis ad Tubing Magazine nunc praesto est, tibi facilem aditum ad pretiosas opes industriae praebens.
Plenus accessus digitalis ad "The Fabricator en Español" nunc praesto est, facilem aditum ad pretiosas opes industriales praebens.
Myron Elkins programmati "The Maker" interfuit ut de itinere suo a parvo oppido ad artificem ferrarium in officina disserat...


Tempus publicationis: XXV Augusti, MMXXIII